Translate

четверг, 19 сентября 2013 г.

Խուլիո Կորտասարը՝ իմ ընկալմամբ










Մեկնակետ .

Տասներկու տարի առաջ ես բոլորեցի հիրսունը...

Տասներեք տարի առաջ ես բոլորեցի հիսունը...

Տասնչորս տարի առաջ ես բոլորեցի հիսունը...

Հեղինակը մեկնակետ է ընդունել իր հիսուն ամյակը և կես դար ապրելով, կրկին սկզբից հաշվարկ է անում իր տարիքին և իր կյանքին:


Աստվածները

Աստվածները քայլում են մեր աշխարհով...

Նրանք արդեն չեն ապրում երկինքներում...


Ըստ ինձ, հեղինակը ցույց է տալիս մի աշխարհ, որտեղ արդեն մարդ չկա և դա է, կարծում եմ պատճառը, որ աստվածները քայլում են այս աշխարով՝ երկնքում նելիք էլ չունեն:


Happy New Year

Կարծես թե ինձնից է կախված գոյությունը աշխարհի,

հաջորդականությունը տարվա եղանակների,

կանչը աքաղաղի, սերը մարդկային:

Իմ ափերի մեջ եմես վերցնում քո ձեռքը

Կորտասարը այդ իր վերջին տողում իր ափերի մեջ վերցնելով դիմացինի ձեռքերը, կարծես, իր ձեռրքերի մեջ է վերցում ամբողջ աշխարհը: 

Комментариев нет:

Отправить комментарий